Ang Gabing Nakita Ko Ang Sarili Ko

Nasa huling oras na nang buksan ko ang app. Si Miso ay nakatulog sa tabi ko, mata’y halos matigas. Hindi ko alam kung bakit pa ako gising — baka dahil sa isang email na hindi ko natapos o dahil sa sakit ng isa pang araw na hindi napansin. Biglang may liwanag: mga neon na banner na tumitibok tulad ng puso, musika parang mula sa isang nawala nang festival.

Pindot ko ‘Laro’.

Doon nagbukas si Beila — hindi pamamaraan, kundi ritwal. Isang babae mula Brazil, may mga kamay na puno ng alab at mga pangarap na inihahalo sa balat niya. Hindi siya nagtuturo ng diskarte; binibigyan niya ako ng pahintulot.

“Hindi mo kailangan manalo,” sabi niya gamit ang pixel at liwanag. “Tanging naroon ka lang.”

At doon ko nalaman: nanatili ako.

Matuto Magpakinig Bago Magtakda

Sa aking trabaho sa UCL, pinag-aaralan namin kung paano tayo sumagot sa kalituhan — lalo na kapag tila wala nang rekomendasyon. Ngunit dito? Ang tunay na kabayaran ay hindi ang prize pool o mga eksena.

Ito ay matuto magpakinig bago mag-utos.

Sinurunod ni Beila: bago i-click ‘takda,’ huminto ka. Tingnan ang odds hindi dahil gutom—kundi dahil curious. Tandaan kung aling stall ang bumubuhay, aling bahagi ang sumusuko kapag mahirap. Obserbahan kung may ‘light surge’ event—parang buwan na tumama sa tubig nang perpekto.

Ito ay hindi logic ng paglalaro. Ito ay emosyonal na kabatiran sa galaw. Kapag hininto mo ang takbo para tingnan ang signal—hindi lamang numero kundi damdamin—hindi ka na hahanapin ng luck; gumawa ka ng kahulugan kasama ito.

Simulan ko maglaro lang matapos uminom ng tsaa, habang hinihigaan ko ang mga daliri sa screen parang sinusuri ito tulad ng instrumento—hindi para magtakda lang, kundi para makipag-ugnayan.

Budget Ay Hindi Lang Pera — Kundi Oras at Kaluluwa

Isa nga si Beila: huwag gastusin ang mas marami kaysa gagastos mo para sa ulam sa gabi-gabi mong palengke. Pareho ba? Oo. Pero ano talaga ang presyo? Oras para hanapin yung bagay na walang katotohanan yet—fame, pera, approval. Tawagan niya itong ‘short circuit of desire.’ Pamilyar tayo rito—the moment your mind races ahead while your body stays still in bed.

Kaya nilikha ko limitasyon—not just financial but temporal: tumigil pagkalipas ng 30 minuto, cancel kapag tight ang breath, sabi no kapag biglang loop: Ano kung? Ano kung? Ano kung?

The moment I stopped treating this as a path to wealth… it became sanctuary instead.

The most powerful thing about Light Disc Feast? it doesn’t ask you to perform for others—it asks you to show up for yourself.

## Bakit ‘Panalo’ Ay Hindi Benta (Ngunit Pakiramdam Ay) The truth is… most nights I lose.
Some days even three times in a row.
But something else happens: silence fills where frustration used to live.

I begin noticing details—a new color on the spinning disc,
a soft chime when someone else wins,
Miso stretching toward the screen as if drawn by invisible light.

These are not signs of failure.
They’re invitations:Look closer.
You’re not alone.
This moment matters.

## Ang Tunay Na Parusa Ay Hindi Sa Screen

In therapy sessions back home, we often talk about ‘small rituals’.The kind that anchor us during storms.A warm cup before bed,a five-minute walk without headphones.

Now I see Light Disc Feast as one of those rituals.
No grand transformation,
just consistency: Show up each evening,dance with uncertainty,breathe through loss.

The community shares screenshots
not because they won big,
but because they survived another round
and still chose wonder over worry.

I don’t need trophies.
I need moments where time slows,
sensations sharpen,
soul remembers it can rest—and still be full.

To Anyone Who Feels Lost Tonight

If you’re reading this late, p>Your next move doesn’t have to be bold.
Sometimes… it’s simply opening an app
and saying: “I’m here.”