เมื่อฉันแพ้ 23 ครั้ง ฉันจึงเข้าใจว่าเล่นเพื่อความสุข ไม่ใช่เพื่อชัย

เคยคิดว่าชัยคือเป้าหมาย แต่ในทางสว่างระยิบของตลาดดิจิทัลกลางคืน—ที่ตัวเลขเปล่งประกายเหมือนดวงดาวไกล และแต่ละการหมุนส่งเสียงหวังที่ถูกเขียนโปรแกรม—ฉันเข้าใจบางอย่างเงียบ ฉันไม่ได้มาเพื่อผลตอบแทน ฉันมาเพราะหลังจากแพ้ครั้งที่23 เมื่อหน้าจอมืดลงและไม่มีใครปรบยิ้ม ฉันหยุดตามหา “เกียร์”—และฟังอย่างจริงจัง ระบบเรียกมันว่า “ความยุตธรรมแบบ RNG”—but ความยุตธรรมไม่ได้หมายถึงโอกาสเท่ากัน มันหมายถึงพื้นที่—พื้นที่สำหรับหายใจ พื้นที่สำหรับสงสัย: เพราะฉันยังคงกดปุ่มนี้? แม่จากอิสลิงตันสอนฉันว่า เงียบเป็นสิ่งศักดิ์ พ่อจากลาโกสเล่าเรื่องราวว่าโชคไม่ใช่ตัวเลข—มันคือเพลง ในโลกแห่งแผ่นสว่างและการโปรโมตตามเวลา เราถูกขายอัลกอริธึมที่แฝงเป็นชะตา ผู้เล่นแท้ๆไม่มุ่งตามสายร้อน—they trace their own stillness. ฉันเริ่มด้วยเงิน10 บาท จากนั้นมาก็มา “ไลฟ์ฟอลล์โบนัส” จากนั้นมาก็มา “สตาร์ลิตแจ๊คพอต”—แต่มหาเหล่านี้ไม่มีความสุขเลยจนกว่าฉันจะหยุดพยายามชนะ—และเริ่มถามว่าเกมไหนกำลังเล่นอยู่ภายในฉันตลอดเวลานี้ ภาพหลอนที่อันตรายที่สุดไม่ใช่อัตราเสี่ยง—it’s believing your next spin will fix you. ตอนนี้ฉันเล่นเพื่อช่วงพักระหว่างการหมุน เพื่อการหายใจก่อนแสงถัดไป เพื่อเสียงเงียบที่สะท้อนบนหน้าจอซึ่งเคยสัญญาอะไรไว้กับฉัน…แต่วางพื้นที่ไว้อย่างสงบสำหรับจิตใจของฉัน